ჩვენი გუნდი

გაეცანით ინფორმაციას ჩვენი გუნდის შესახებ

ჩვენი გუნდი

საბჭო

ამჟამად, საბჭოში კვოტა ეკუთვნის ყველა პოლიტიკურ სუბიექტს: 2 პოლიტიკურ ფრაქციისა და 5 პოლიტიკური ჯგუფის წარმომადგენლებს, აგრეთვე უფრაქციო პარლამენტის წევრს.

გაიგეთ მეტი
ჩვენი გუნდი

საბჭოს წევრები

საქართველოს პარლამენტის რეგლამენტის შესაბამისად, საბჭოს შემადგენლობას განსაზღვრავს საქართველოს პარლამენტის თავმჯდომარე საპარლამენტო ფრაქციებთან წინასწარი კონსულტაციების საფუძველზე.

საინფორმაციო ბიულეტენები
სათაური
სახეობა
თარიღი

სამოქმედი გეგმა

დებულება
Informational Banner for some content

დააჭირეთ გამოწერას და იყავით პირველი, ვინც შეიტყობთ საბჭოს შესახებ

წიგნები და ბროშურები

გადადი ბიბლიოთეკაში

საზოგადოებრივი მომსახურებებით საქართველოს მოსახლეობის კმაყოფილების კვლევა

წინამდებარე პუბლიკაცია წარმოადგენს მოქალაქეთა კმაყოფილების კვლევას საქართველოში მუნიციპალიტეტების მიერ მიწოდებული სერვისებით. დოკუმენტი ერთერთია იმ ხუთი რაუნდის კვლევებიდან, რომლებიც  გაეროს განვითარების პროგრამის/UNDP დაკვეთით 2013-2021 წლებში ჩატარდა და კვლევის მეხუთე რაუნდის შედეგებს მოიცავს.

გამოკითხვის შედეგები წარმოდგენილია თემატურად და შეეხება ისეთ სერვიცებს, როგორებიცაა განათლება, სოციალური და ჯანდაცვის პროგრამები, რეკრეაცია, კომუნალური და საგზაო ინფრასტრუქტურა, მუნიციპალიტეტების საქმიანობის ზოგადი შეფასება და ადგილობრივი თვითმმართველობის პროცესში მოქალაქეთა ჩართულობა.

კვლევა მომზადებულია გაეროს განვითრების პროგრამის/UNDP, შვეიცარიის განვითარებისა და თანამშრომლობის სააგენტოს/SDC, ავსტრიის განვითარების თანამშრომლობისა/ADC და საქართველოს რეგიონული განვითარების და ინფრასტრუქტურის სამინისტროს მხარდაჭერით.

ქალები და სოციალური დაცვა საქართველოში

სოციალური დაცვის სქემები და პროგრამები საქართველოში ღარიბი მოსახლეობის რესურსებით უზრუნველყოფის ძირითადი ინსტრუმენტებია. ამასთან, ისინი მხოლოდ სიღარიბის შედეგების მინიმუმამდე დაყვანისკენაა მიმართული, რაც სიღარიბის შემსუბუქებასა და ბენეფიციართა უკიდურეს სიღარიბეში ჩავარდნის თავიდან აცილებაში გამოიხატება. სოციალური დაცვის პროგრამებისადმი გენდერული თანასწორობის მიდგომას გადამწყვეტი მნიშვნელობა აქვს ქალებისა და კაცებისათვის სიღარიბისგან თავის დაცვის თანაბარი შესაძლებლობების უზრუნველსაყოფად. ამ თემატურ მიმოხილვაში სოციალური დაცვის სისტემის რამდენიმე ასპექტი და საქართველოში ქალთა საჭიროებებზე მათი რეაგირების გზებია წარმოდგენილი.

 

ლგბტ+ ჯგუფის უფლებრივი მდგომარეობის შეფასება საქართველოში

ბოლო წლების განმავლობაში საქართველოში ლგბტ+ ჯგუფის უფლებრივი მდგომარეობის კუთხით გარკვეული გაუმჯობესება შეინიშნება. წინა წლებისგან განსხვავებით, სახელმწიფომ ასე თუ ისე გააძლიერა თანამშრობლობა არასამთავრობო/სათემო ორგანიზაციებთან, რაც გამოიხატებოდა ლგბტ+ პირთა საჭიროებების ნაწილის ასახვით ქვეყნის სამთავრობო პოლიტიკის დოკუმენტებში, კერძოდ, ადამიანის უფლებათა დაცვის სამოქმედო გეგმებში. ცვლილებები განიცადა საკანონმდებლო გარემომაც, რომელმაც კანონის დონეზე ლგბტ+ ჯგუფი შესაბამისი უფლებებით აღჭურვა.
თუმცა ეს ღონისძიებები, მეტწილად, საერთაშორისო ორგანიზაციების მხრიდან დადგენილი ვალდებულებების შესრულებით იყო განპირობებული, მათ შორის, საქართველოსა და ევროკავშირს შორის დადებული ასოცირების შეთანხმების შესრულების უზრუნველყოფით, და არა რეალური საჭიროებების გააზრებით შექმნილი პოლიტიკით.

ოჯახში ძალადობის მსხვერპლ ქალთათვის შინაგან საქმეთა სამინისტროს სერვისების მიწოდებისას არსებული გამოწვევები კოვიდ-19-ის პანდემიის დროს

წინამდებარე კვლევა აფასებს ოჯახში ძალადობის მსხვერპლი ქალების განწყობას საპატრულო პოლიციის და გადაუდებელი დახმარების ცხელი ხაზის, 112-ის მიერ გაწეული სერვისების ეფექტურობას და კოვიდ-19-ის გავრცელების შედეგად წარმოქმნილ გამოწვევებს. კვლევა ჩატარდა 2020 წლის მარტი-ივნისის პერიოდში.

კვლევაში გამოყენებულია რაოდენობრივი გამოკითხვის მეთოდი, რომელსაც საფუძვლად დაედო  ოჯახში ძალადობის მსხვერპლი 103 ქალის სატელეფონო ინტერვიუ თბილისსა და რეგიონებიდან. კვლევის თვისებრივი ნაწილი ეფუძნება ფოკუს ჯგუფების შედეგებს, რომლებშიც მონაწილეობდა ათი იურისტი და ათი პოლიციელი, და თხუთმეტი სიღრმისეული ინტერვიუს მონაცემებს არასამთავრობო ორგანიზაციების (საფარი, ძალადობისგან დაცვის ეროვნული ქსელი და საქართველოს ახალგაზრდა იურისტთა ასოციაცია) ბენეფიციარებთან.

ძირითადი მიგნებები:

  • გამოკითხულთა 56 პროცენტი ამბობს, რომ არ დაურეკავს 112-ში ძალადობის შემთხვევის შემდეგ, რაც მათი აზრით განპირობებული იყო უნდობლობით (35 პროცენტი), ინფორმაციის ნაკლებობით (30 პროცენტი) და ხანგრძლივი ლოდინის დროით (18 პროცენტი).
  • რესპონდენტთა 27 პროცენტი აღნიშნავს, რომ რჩევისა და დახმარებისთვის მათ არასამთავრობო ორგანიზაციებს მიმართეს, ხოლო 10 პროცენტმა პირდაპირ პოლიციაში დარეკვა ამჯობინა.
  • გამოკითხულთა 71 პროცენტი, ვინც დახმარებისთვის 112-ში დარეკა, უკმაყოფილოა 112-ის მიერ გაწეული სერვისით.
  • ძალადობის შემთხვევის შემდეგ დახმარებისთვის საპატრულო პოლიციას მიმართეს აღნიშნავენ, რომ ადგილზე მოსასვლელად პოლიციას 10-15 წუთი (42 პროცენტი) ან მეტი (59 პროცენტი) დასჭირდა.
  • შემაკავებელი ორდერი გაიცა დაფიქსირებული შემთხვევების 85 პროცენტში მსხვერპლთა თანხმობით.
  • რესპონდენტების 51 პროცენტი თვლის, რომ კოვიდის გამო დაწესებულმა რეგულაციებმა და შეზღუდვებმა ნეგატიური გავლენა იქონიეს პოლიციის მუშაობაზე. დროის ნაკლებობა, ადამიანური რესურსები და ტრანსპორტირების საშუალებები მთავარ გამოწვევებად დასახელდა.
  • გამოკითხულთა 88 პროცენტი დარწმუნებულია, რომ პოლიცია არ უზრუნველყოფს ონლაინ საგამოძიებო მომსახურებას.

კვლევა მომზადებულია ორგანიზაციის „საფარი“ მიერ გაეროს განვითარების პროგრამისა (UNDP) და დიდი ბრიტანეთისა და ჩრდილოეთ ირლანდიის გაერთიანებული სამეფოს მთავრობის UK aid-ის ხელშეწყობით.